فرفره بادی
جمعه, ۱ شهریور ۱۳۹۲، ۰۱:۴۹ ب.ظ
بسم الله
چندی ست فرفره بادی ام را گم کرده ام
من آن را به دست باد سپرده بودم
ولی باد دیگر آن را پس نیاورد !
چندی ست غم کودکانه ای بر دلم سنگینی می کند ...
من از ریختن برگ درختان دیگر شاد نیستم
و نه از خمیازه ی بوی کاغذ
و نه از انزوای صدای قلم !
من دیگر از هوهوی باد می ترسم ...
______________
جعبه ای از دعا
پاکتی از عشق
نامه ای از مهر
خطی از آرامش
کمی هم لبخند میخاهم ...
+
خدایم تو بفرست
تو دعایم کن
تو همه کس ام باش
تو عشق و مهر و آرامش و لبخند من باش .
خانم معلم
